پیله ای درون زمین
پیله ای درون زمین
آتلیه معماری اکنون
محمود امیدبخش- عاطفه محرری
کارفرما: دکتر سیامک فرح انگیز
طرح و ساخت: آتلیه معماری اکنون
همکار اجرایی: امیر شکرالهی
عکس: عاطفه محرری
شروع طراحی و ساخت: اردیبهشت ماه 1390
پایان طراحی و ساخت: آذر ماه 1390
محل اجرا: ایران، شیراز، بولوار چمران، بولوار نیایش، کوچه 3
بنا و پیشینه آن
• پیشینه بنا : ساختمان در سال 1384 در 3 طبقه شامل 2 طبقه فضای مسکونی جهت یک خانوار و قسمت زیرزمین به بهره برداری اولیه رسیده بود، بخش زیرزمین آن در تیر ماه 1390 جهت بازنگری در طرح و تکمیل به این گروه واگذار شده است.
• حوزه دخالت در طرح وساخت: زیرزمین و بخشی از محوطه در ارتباط با آن
• سازه اولیه بنا : اسکلت آجری دیوار باربر با کلاف بندی بتن آرمه
• تاسیسات اولیه بنا : سرمایش: کولر آبی – گرمایش: رادیاتور – تامین آب گرم: پکیج
• مکان : شیراز، بولوار نیایش
• دوره زمانی طرح، تکمیل و بازسازی :تیر ماه تا آذر ماه 1390
• کاربری و مشخصات بخش زیرزمین: مسکونی، جهت برگزاری مجالس با 75 مترمربع زیربنا در تراز منفی 1.60 سانتیمتر
• تراز زیرزمین: فضای نشیمن- آبدارخانه- یک اتاق خواب – سرویس و حمام و انبار
• سازه کنونی بنا : ساختار اصلی :اسکلت آجری دیوار باربر با کلاف بندی بتن آرمه و بخشهای افزوده شده : قاب فلزی سبک
• تاسیسات کنونی: سرمایش سیستم کولر آبی و اسپیلیت – گرمایش سیستم پکیج- رادیاتور
اهداف و ایده های طراحی :
بداعت در این سوژه بیشتر در فهم نیازهای کارکردی و فضایی پروژه(گاه مستقل از خواسته های کارفرما) و ارائه پاسخی مناسب و ساده صورت پذیرفته است،
سوژه طراحی با خواسته کارفرما مبنی بر ساماندهی و طراحی داخلی جداره ها و محیط داخلی فضای زیرزمین آغاز شد، ولی نقصان و نیازهای پروژه همزمان با عدم تناسب و مرغوبیت فضاهای داخلی، در جای دیگری ناشی از نور و دید نامناسب و عدم کیفیت مناسب فضایی پنهان بود.
از این رو تامین نور و دید مناسب به واسطه امتداد فضای درون و بیرون همراه با ساماندهی فضای داخلی جهت ایجاد فضایی چند کارکردی در دستور کار قرار گرفت، و از جمله راهکارهای آن می توان به حذف پیچیدگی در دسترسی به ورودی، شفافیت کامل دهانه فضا، ایجاد امتداد در کف و جداره ها از درون به بیرون اشاره کرد
وجود چندین حفره و مدخل در وضع موجود، اختلالات کارکردی و اغتشاش بصری از یک سو و برای پاسخ به سوژه امتداد از سوی دیگر، پروژه نیازمند یکدست شدن جداره ها و سطوح داخلی می بود، لذا همزمان با مقطع طولی، مقطع عرضی نیز با هدف ایجاد پیوستگی و یکدستی در سطوح مورد توجه قرار گرفت
استفاده از الوارهای سبک چوبی در جداره ها و سقف با گوشه های خمیده بر روی سطوح سنگین آجری رنگ شده که نمایندگان ساختار اصلی بنا می باشند، به پیله ای می ماند که به نرمی درون این حفره تنیده شده اند و وظیفه این پیوستگی را بر عهده گرفته اند.
